zondag 4 december 2016

Sunny winterpants

Ja hoor, je leest het goed; ik maakte Sunnypants (LMV) voor in de winter ! Sinds het maken van deze broek, ben ik verslingerd aan het patroon, de broek zit echt supercomfy voor mij. Doordat ik wat aan de late kant in het seizoen was om een zomerbroek te maken, kon ik deze jammergenoeg niet lang meer dragen, dus vroeg ik me af of er geen mogelijkheid was om een winterversie te maken hiervan. Met een warmer stofje dus.

De - altijd vriendelijke - eigenares van de Stoffenknop hielp meedenken met me en overtuigde me om het te proberen uit een warme sweaterstof. Ik had namelijk wat schrik dat een broek uit deze stof er te snel als sport/joggingbroek zou uitzien en dus minder draagbaar zou zijn voor het werk/alledag. Met haar overtuigingskracht (ze maakte eerder al een broek uit een gelijkaardige stof voor haar dochter en verzekerde me dat hij hip was) en met het idee om wat kleine blingbling aanpassingen (om de broek wat te pimpen) toe te voegen, verliet ik de winkel met mijn gewenste stof. Ik koos een neutrale donkergrijze sweaterstof, die lekker zacht is langs binnen, en wou deze combineren met zilveren paspel en sierknoopjes.

De broek droeg ik ondertussen bij verschillende gelegenheden en werd telkens goedgekeurd !

Me happy !












Terwijl ik dan toch het patroon bij de hand had en stof aan het knippen was, maakte ik tegelijkertijd een Sunnypants voor de feestdagen ! Tijdens mijn bezoek aan de Stoffenknop voor het kiezen van de sweaterstof, was ik namelijk ook gezwicht voor een stofje uit de See You At Six collectie. Ideaal voor Kerstmis, in combinatie met een glittertopje en effen vestje. Nu nog shoppen voor het matchende glittertopje !














PS: let aub niet op mijn zuinige glimlach, ik was nog aan het uitzieken van een verkoudheid tijdens de fotoshoot - die welgeteld 5 minuten per broek duurde en plaatsvond bij ons in het straatje :)




donderdag 10 november 2016

Speeldeken

Een collega vroeg me een hele tijd terug of ik een cadeau wou naaien voor haar, omdat ze eind november meter werd van het kindje van haar nicht. Ze wou niet zomaar iets kopen, maar iets wat meer speciaal afgeven wanneer het kindje geboren werd. Op het moment dat ze me dit vroeg, had ik helemaal nog geen ervaring met babykledij ofzo (nu nog altijd bitter weinig), dus stelde ik haar voor om een speeldeken te maken. Ze twijfelde aanvankelijk omdat ze zich hierbij geen voorstelling kon maken, en ging direct overstag toen ik haar deze foto's liet zien. Oef ! Blij dat ik haar toch kon helpen en gelijk op vertrouwd terrein bleef. We zochten samen de winkels en het web af naar een leuk, neutraal (omdat we niet wisten/weten wat het wordt) en kwamen hierbij uit.

Robert Kaufman - Urban zoologie
Bij dit projectje had ik terug een beetje knipangst (uiteindelijk had ik de stof ook niet betaald en wou dus zeker niets verprutsen), dus duurde het tot begin november voor ik aan het cadeau begon. Toen sloeg namelijk bij mij de stress toe 'Wat als dat meisje vroeger bevalt?!' Gelukkig had ik alle patroontjes al liggen en was het gewoon kwestie van knippen, puzzelen en naaien. Uit de restjes maakte ik net als vorige keer twee extra speeltjes.
Stikken


Keren
Tadaaaa!



donderdag 27 oktober 2016

Geboortecadeau 2

Halfweg augustus beviel een collega van me van een prachtige dochter, genaamd Alix. Wegens tijdsgebrek in de grote vakantie (ja, dit bestaat!) en omdat ik naar het einde van de vakantie terug aan het werk moest, terwijl mijn andere collega's nog tijd hadden om gezamelijk op bezoek te gaan (nee, het leven is niet eerlijk), had ik nog geen tijd gezien om een cadeautje af te geven. Zo alleen op bezoek gaan, vond ik maar een rare gedachte, want zo goed ken ik die collega nu ook weer niet, al is het natuurlijk een superlieve madam en had ze me zeker met open armen verwelkomd :)


In de maand september en begin oktober, bleef het ergens aan mijn geweten knagen dat ik nu nog steeds niets had afgegeven, ook al zou die collega daar niet mee inzitten, ik zat er duidelijk wel mee in. Zo kwam het dat ik op het Stoffenspektakel in Aalst naar huis ging met onder andere een couponneje roze tricot. Het patroontje voor een babybroekje lag thuis al klaar en ik zou er nog een gekocht T-shirtje bijgeven die ik zou personaliseren (adhv het geboortekaartje) met flockfolie. Hoe ik dit zou aanpakken, zag ik later nog wel :)

Het weekend erna had ik dan eindelijk de tijd om het broekje te naaien en besloot toen om nog rap een tweede broekje te naaien voor vriendin J uit hetzelfde stofje. Jammergenoeg had ik mijn patroon verkeerd opgemeten en werd het - na het verkeerd knippen - superkrap om nog twee broekjes uit mijn halve meter stof te krijgen. Wat vindingrijkheid en tips later, besloot ik om af te werken met een restje boordstof en te gaan voor twee verschillende broekspijpen, in de hoop dat voor iemand die niet naait, dit niet zou opvallen :)





















Op het allerlaatste moment (lees: donderdagavond) sneed ik nog de naam in het lettertype van het geboortekaartje uit, omdat ik de flamingo zo eenzaam vond op het T-shirtje.
Het mag gezegd zijn zoals het is; ik ben apetrots op mijn flockwerk, het was de eerste maal dat ik ermee werkte en ben nu al helemaal verkocht. Voorlopig snij ik nog verder met de hand, maar misschien dat een Scan 'n Cut wordt bijgevoegd op mijn wenslijstje :)





Voor het flockwerk gebruikte ik deze tutorial. Duidelijker kan haast niet!

donderdag 20 oktober 2016

Geschenkmandje

De voorbije lente werden de naaigerelateerde facebookpagina's overspoeld met genaaide mandjes... Er passeerden mandjes in alle vormen en maten; er waren de rechttoe/rechtaan uitvoeringen, maar ook unieke creaties en heuse draagmanden. Natuurlijk werd ik ook geprikkeld en natuurlijk ging ik ook langs in de Action om touw te halen om zo'n mandje in elkaar te naaien. Het touw bleef enige tijd liggen (en ondertussen passeerden meer en meer mandjes het internet), omdat ik schrik had om mijn naalden erop te breken, of erger mijn machine kapot te maken.
Uiteindelijk raakte mijn machine kapot omwille van een andere reden en mocht ik die van mijn mama enkele weken lenen (terwijl ik wachtte op mijn nieuw gekochte supermachine!). De uitgelezen kans dus om eindelijk dat mandje eens te naaien :) Het naaien ging verrassend vlot, ik brak geen enkele (jeans)naald en het resultaat was een klein, schattig mandje. Uit dank voor het gebruik van de naaimachine, gaf ik het mijn mama cadeau voor haar verjaardag, uiteraard opgevuld met haar favoriete parfum.


Via What's app had ik enkele foto's doorgestuurd naar vriendin J, zij zag niet onmiddellijk de charme er van in, tot ik haar de link naar deze pagina doorstuurde, op dat moment bestelde ze prompt een mandje 'moest ik ooit zo'n exemplaar maken'.
Omdat ik slecht ben om geschikte cadeau's te geven aan iemand, probeer ik zoveel mogelijk tips gedurende het jaar op te slaan, ook dit enthousiasme werd opgeslaan in mijn hersenpan onder de noemer 'ideaal verjaardagscadeau'. Er werd een rol beige touw besteld bij Mertens in Melle en ik had nog 2 maand tijd om deze te verwerken tot een mooi mandje. Stress om er aan te beginnen (nu het voor echt was) en tijdsgebrek zorgden er echter voor dat ik helemaal niets had om af te geven op die vriendin haar verjaardag. Gelukkig had ze me vóór haar verjaardagdatum al uitgenodigd voor een echt feestje en kreeg ik tot 22 oktober uitstel. Zo kwam de deadline dus geleidelijkaan dichterbij, waardoor ik met mijn (nieuwe!) machine toch aan de slag ging en stiekem een gebedje deed dat ik hiermee mijn bakje niet kaduuk maakte. Het naaien ging echter nog vlotter dan op mijn mama haar machine en het mandje ontstond praktisch uit zichzelf. Wat spelen met kleur voor een effectje en hop, het mandje was klaar in 1 avond.






Alleen zag het er nogal leeg uit :) Een tweede mandje naaien om er in te stoppen, draaide uit op een raargevormd mandje en ik vreesde dat ik niet genoeg touw had om nog een derde exemplaar te maken... Gelukkig bestaan er ook nog supermarkten; na een rondje in de Albert Heijn, had ik een prachtig gevuld 'Doe het zelf - granola' mandje!
Een nieuw broekje voor dochterlief werd mee verpakt, omdat mijn vorig broekje blijkbaar nogal krap was aan de buik :)



woensdag 12 oktober 2016

Herfstrokje

Eindelijk is mijn rokje af ! Eentje waarvan ik dacht dat het een 'snel klaar' projectje zou zijn, maar toch veel meer tijd in beslag nam dan gehoopt, ik verloor er een beetje mijn moed door. Het is een gratis patroontje die ik via facebook terugvond en leek me een leuk haalbaar rokje voor mezelf, alleen bleek al tijdens het uittekenen van het patroon dat dit totaal niet klopte ! Ik had gehoopt om enkel wat stof te moeten toevoegen om de verplichte rits in te steken, alleen raakte ik totaal niet uit aan het tekenen van het patroon en hoe ik dit moest omrekenen op mezelf.
Gelukkig was de juf er om me te helpen, uiteindelijk tekenden we zowat een volledig nieuw patroon, met de uiterlijke kenmerken van het rokje :)





















De kans is groot dat ik het niet veel zal dragen, ondanks het leuke printje. Na al dat puzzelen, sukkelen en soms wat vloeken (sorry), heb ik niet zo'n supergoed gevoel overgehouden aan mijn rokje. Ook de voorflap is minder leuk dan gedacht en waarschijnlijk net iets te kort waardoor hij durft openvallen. Volgende keer beter!


Het werd gemaakt uit een sweaterstofje uit mijn favoriete winkel (De Stoffenknop) in warme kleuren voor de herfst, ik voegde oranje paspel en een zichtbare oranje rits toe voor een speelser effect. Bij het aankopen van stof neem ik altijd voldoende mee om niet voor verrassingen te komen staan en zo kon ik nog een schattig babybroekje bij maken om cadeau te geven. Gelukkig zal dit wel veel gedragen worden !



woensdag 14 september 2016

Sunny pants



Vooraleer het echt mooi zomerweer voorbij was, wou ik toch mijn Sunnypants afhebben EN nog kunnen dragen ook. De stof lag al op mij te wachten van ergens in mei, zelfs het patroon was al uitgetekend (met dank aan de voorraad tijdschriften in de naailes), alleen het effectieve in elkaar naaien was me nog niet gelukt. Eerlijk gezegd had ik een beetje knip- en naaivrees, het was namelijk mijn eerste naaisel uit viscose. Ook al was het een goedkoper stofje, het was de eerste maal dat ik mij aan een echte broek zou wagen (de pippa pants niet meegerekend, want een luchtig zomershortje vond ik nog iets anders dan een broek met zakken, zeilringen en lint...)

Dit project bleef dus een beetje op de achtergrond, tot het september werd en ik overal rondom mij (facebook, instagram) reeds herfstprojectjes zag verschijnen. Het waren toen ook net warme dagen, dus ik zou me er op wagen en toch nog de Sunnypants in elkaar naaien voor de warme nazomer ! Ondertussen had ik me na een naailes bij Mertens (kreeg ik bij de aankoop van mijn naaimachine) een boventransportvoet aangeschaft en dit gaf me goede moed voor het naaien van viscose!
Nu weten jullie ook wel dat een nieuw project niet altijd op 2 dagen in elkaar zit, het werd uiteindelijk een beetje een strijd tegen de tijd, en de dagen bleven maar warm en zomers. Ergens kreeg ik schrik dat het weer zou omslaan zodra mijn broek klaar was :)

Gelukkig raakte hij half september af en kon ik hem nog enkele warme dagen aan ! En hield ik hem ook aan... Het is namelijk zo'n ZALIGE broek, dat eenmaal je hem aandoen, je hem nooit weer uit wilt doen :) Hij is luchtig, gekleed, warm genoeg zonder te warm te zijn en voelt aan als een pyjama. Vandaar dat ik ook onmiddellijk toegaf aan de eerdere See you at Six-mania en me een tweede viscosestofje aanschafte, deze ligt nu al enkele weken op me te wachten voor een nieuwe Sunnypants ;) Hier heb ik nog eventjes tijd voor, want de winkeljuffrouw verzekerde me dat deze best ook gedragen kon worden tijdens de feestdagen! Misschien dat ik deze keer de tailleband juist bevestig zodat de zeilringen aan de buitenkant zitten :)











woensdag 7 september 2016

Nieuw schooljaar

Gisteren was de eerste naailes van een nieuw schooljaar ! Wat was ik blij om iedereen terug te zien, onze klas is gewoonweg compleet gebleven ! Meer nog, we kregen er twee nieuwe leerlingen bij :)
We startten de les dus met een kennismakingsronde, iedereen mocht zich netjes voorstellen, zo leerde ik ook nog iets bij over mijn medecursisten :) Daarna doorliepen we de cursus, vertelde de juf wat we nodig zouden hebben van extra materiaal (gelukkig niet veel) en mochten we op zoek gaan naar een patroon voor ons volgend kledingstuk: een rokje MET plooien en MET rits.... Nu weten jullie misschien al dat ik een 'moeilijk rokjespersoon' ben, ik draag al niet superveel/graag rokjes (hoewel ik mijn zomerrokjes wel behoorlijk wat gedragen heb) en ik hou ook niet van al te veel frutseltjes, dus is geen simpele opdracht voor mij. Gisteren doorbladerde ik reeds alle aanwezige Burda's, Knips en LMV's, maar kwam nog niets tegen naar mijn zin. Ik zocht een eenvoudig sweaterrokje, want zo eentje heb ik hangen in mijn kast en dat draag ik wel (soms). In de boekjes vond ik dit niet terug, dus ik denk dat ik mijn rokje maar gewoon meeneem volgende les :)
In elk geval, ik laat jullie weten wat het geworden is !

zaterdag 27 augustus 2016

Aster

Sinds het verschijnen van het patroon van de Astertrui, zag ik op Facebook reeds verschillende versies passeren van dit model. Niet iedereen was even lovend over de pasvorm, tips werden uitgewisseld over het verlengen van de panden en het veranderen van de hals, maar al bij al zag ik supermooie truien passeren en wou ik me er toch aan 'wagen'. Want hoe je het ook draait of keert, het bleek een relatief makkelijk patroon en veel aanpassingen had het voor mij niet nodig. Omdat ik geen fan ben van 3/4 mouwen verlengde ik deze en ook bij de panden voegde ik een extra 5 centimeter omdat ik weet van mezelf dat ik anders continu sta te trekken aan mijn pull, ik ben namelijk ook niet zo wild van crop tops :)



Het stofje kocht ik samen met mijn mama in een winkel in Diksmuide, toen ik bij mijn ouders 'op bezoek' was. In mijn ogen was het een speciaal, mooi stofje, waar ik zeker iets mee wou maken. Toen ik advies vroeg aan mijn mama zei ze 'goh ja, jouw smaak is mijn smaak niet hé, je kiest wel meer dingen uit die ik niet zo mooi vind'. Thanks for the support mom ! :) Op dat moment heb ik me er niets van aangetrokken en het stofje toch lekker gekocht, waardoor ik het nu kon gebruiken om mijn geweldige Astertrui te maken ! De kritieken op Facebook waren lovend, waardoor ik nog maar eens geleerd hebt dat mama's niet altijd gelijk hebben :)




maandag 18 juli 2016

Zalige zomerrokjes

Net zoals de gedachte in vorige blogpost 'Oeps, ik heb te weinig shortjes', schoot het plots door mijn hoofd 'Maar, leuke rokjes, dat heb ik ook niet echt', deze leken me NOG makkelijker dan een shortje om over mijn bikini aan te trekken. Zeker als deze nog nat zou zijn van het tropische zeewater... Al snel besloot ik om het patroon van rokje 2 nog eens boven te halen, aangezien dit zo'n succes was bij manlief. Ik maakte gelijk 2 exemplaren, 1 uit een stofje dat ik spontaan eens online besteld had, het andere stofje haalde ik in mijn favoriete bakstenen winkel in Merelbeke, ook mijn elastiek en bijpassende boordstof haalde ik hier.





Het mag gezegd worden, ik heb veeeeeeel deugd gehad van mijn rokjes op reis, ideaal voor op het strand en toch nog deftig genoeg om 's avonds iets te gaan eten op restaurant (na het afspoelen van alle zand en zonnecrème die aan ons plakte :) Leve strandvakanties !)





dinsdag 12 juli 2016

Pippa pants

Het patroon van de Pippa pants zat al eventjes in mijn archief, ik kwam de naam een paar keer tegen op Facebook en las telkens weer dat 'het zo'n gemakkelijk patroon was en zo'n leuk broekje'. Mezelf kennende zou ik het bestaan ervan gewoon vergeten als ik het niet onmiddellijk afdrukte, dus deed ik dit maar, zonder enig doel voor ogen. Tot het - enkele weken voor we op reis vertrokken - in mijn zin schoot dat ik eigenlijk niet veel comfortabele shorts in mijn kast had. Wel de leuke, aansluitende shorts of de half versleten broekjes om in de tuin te werken, maar dus geen reismateriaal.

Aanvankelijk had ik een echte short uit een LMV in gedachten, tot ik terugdacht aan onze les 'gemakkelijk rokje' en het me wel handig leek om een shortje met elastiek te hebben om op het strand gewoon over mijn bikini te kunnen aantrekken (Oja, trouwens, we gaan op reis naar de Seychellen!). Zo zette ik mijn zinnen op een Pippa pants voor mezelf, ik tekende de grootste maat over (dit is dus 1 van de weinige voordelen van klein te zijn) en ging aan de slag met een zwart katoentje die in mijn kast lag. Het was wel wat zoeken naar de omslagen van de broekspijpen en ook de stof kruipt hier en daar een beetje samen onder het stiksel, dus een perfect broekje is het niet geworden. Het paste wel over mijn poep en werd goedgekeurd door zowel manlief ('je draagt het toch alleen maar op reis hé?') en een vriendin waarvan ik weet dat ze eerlijk is tegen me ('ja hoor, voor op reis maakt dat niet uit dat het precies een turnbroekje is').



Deze commentaar kreeg me zin krijgen in meer (en bovendien, met 1 broekje kom je nergens) dus kocht ik mij een donkergroen katoentje in mijn nieuwe favoriete naaiwinkel om nog een versie te naaien. Blijkbaar was ik iets te haastig in aankoop, want mijn stofbreedte bleek slechts 110 cm ipv 140 cm te zijn :) Bijgevolg ging ik op zoek naar een oplossing en nam een lapje lichtgroene stof uit mijn restjesbak om daarmee verder te puzzelen. Het resultaat is een wat meer aansluitend broekje in NOG een sportievere look :)

Volgende foto's zijn nadien genomen op reis ;)




woensdag 8 juni 2016

Glitterkleedje

Tijdens een bezoek aan een stoffenwinkel met onze klas, zag ik een supermooi kleedje tentoongesteld. De neklijn vond ik heel speciaal, maar zag er nogal ingewikkeld uit, dus dacht ik dat het patroon te moeilijk zou zijn voor mij. Toch ging ik nog 2x terug gaan kijken tijdens de rondleiding en nam ik stiekem een foto om door te sturen naar J. In de hoop dat hij het ook mooi zou vinden natuurlijk en iets zou zeggen in de trant 'Wauw zo'n mooi kleedje, kan je dat ook maken, je zou daar supergoed mee passen!'. Dan zou voor mij al wat twijfel weggenomen worden (jullie kennen het wel, even bevestiging vragen voor iets waar je toch al van weet dat je het wilt), alleen viel mijn GSM volledig plat tijdens het nemen van de foto's...

Na de rondleiding kregen we even tijd om stof te kopen (tot groot jolijt van mijn medestudenten), ikzelf ging als enige naar huis zonder iets, want het enige wat in mijn hoofd spookte was dat ene kleedje :) De juf had mij zelfs al verzekerd dat ik dat wel kon maken, ook al was het in sweaterstof.
Waarom ik dan twijfelde om het patroon te kopen.. Geen idee, waarschijnlijk wou ik het toch eerst nog even voorleggen aan manlief. Jammergenoeg bleek er geen enkele foto te tonen toen ik thuiskwam, terugrijden naar de stoffenwinkel had ik ook geen tijd voor die week.

Gelukkig (!) bleek een medestudente wel het patroon gekocht hebben en had ze dit gewoon mee de volgende naailes! Ik keek even diep in haar ogen en mocht het een weekje lenen om mijn maat over te tekenen. Natuurlijk moest ik domweg de les erna toch nog naar de stoffenwinkel rijden om de sweaterstof aan te schaffen... Toen durfde ik die nog niet online te bestellen omdat ik zeker wou zijn dat het dezelfde stof (in een ander kleur) was die daar tentoongesteld hing.

Met wat logisch denkwerk voor de hals en hulp van de juf tijdens de les, raakte mijn kleedje gisteren af, net twee weken voor de grote vakantie begon. Ik wou het namelijk heel graag klaar hebben om te dragen op een pensioenfeest van een collegaatje en dat is me gelukt ! Het weer werkte in mijn voordeel, want zo'n sweaterdress kan behoorlijk warm zijn. Voor 1 keer was ik blij met onze 'kwakkelzomers'.





zaterdag 30 april 2016

Salopette

Mijn volgend project was een salopette voor mijn 4-jarig neefje. We mochten zelf zowat kiezen wat we wilden maken nu het lesprogramma volledig was afgewerkt. In Het Grote Naaiboek dat ik voor kerst kreeg van mijn mama, stond een stoere jongenssalopette, die ik graag wou naaien voor mijn oudste neefje. Omdat ik wist dat hij nogal aan de grote kant was voor zijn leeftijd, belde ik tijdens de les eens naar zijn mama om advies in te winnen over de juiste maat. Ze vond het super dat ik dit wou maken en adviseerde me om de salopette te geven voor mijn zijn 5de verjaardag, zodat ik niet 'onnodig' kosten zou maken. Dit gaf me gelijk ook een einddatum waarop de salopette zeker klaar moest zijn, dus een spreekwoordelijke schop onder mijn gat :)

Op zich ging alles nog redelijk vlot, het was vooral sukkelen met mijn naaimachine omdat hij de dikkere jeansstof niet echt aankon, vooral bij de naden waar meerdere stofjes samenkwamen... Gelukkig zijn er op zo'n momenten de machines van school! Omdat de salopette behoorlijk smal leek om in te raken, moest ik van de juf een rits zetten in het broekgedeelte. Van haar kreeg ik ook de tip om de schouderbanden te kruisen op de rug, om zeker te vermijden dat ze continu van de schoudertjes zouden glijden. Het werd een mooie salopette, maar iets te netjes naar mijn zin, het stoere van uit het boek was helemaal verdwenen naar mijn smaak. Een volgende keer kies ik toch een contrasterend naaigaren en ga ik voor een iets wijder model. Zo vallen alle verschillende zakjes misschien wat meer op en wordt het terug wat stoerder.



zaterdag 20 februari 2016

Rokje 2 en 3

In de les gingen we verder met rokjes, omdat ik vermoedde dat ik rokje 1 niet veel zou dragen, besloot ik om niet één rokje te maken - zoals vooropgesteld door de juf - maar 2 rokjes.

Rokje 2 werd een A-lijn rokje, een no-nonsense rokje, het typische zomerrokje met een elastiek in boordstof bovenaan. De bedoeling was om dit te maken voor een kindje, de patronen gingen van 3 tot 12 jaar. Wegens gebrek aan meisjes van die leeftijd in onze familie, maakte ik het rokje gewoonweg voor mezelf in een 12 jaar, met aangepaste lengte (lees: korter). Hiervoor wou ik absoluut een paars katoentje, die niet te druk was van print. Ik ben namelijk niet gewoon van rokjes dragen en wou niet meer de aandacht trekken dan nodig :) En paars was nu eenmaal een kleur dat ontbrak in mijn kleerkast :) Het ideale stofje kocht ik ergens online, omdat ik het in geen enkele bakstenen winkel terugvond in de paarse versie.

Het rokje zelf zat snel in elkaar, de elastiek in de boordstof naaien vergde de grootste moeite (dit was dan ook de reden waarom we het rokje moesten naaien). Het duurde even vooraleer het warm genoeg was om het de dragen en ik ben er behoorlijk mee in mijn nopjes (ondanks dat het de eerste maal scheurde toen ik het over mijn poep probeerde te krijgen!). Zelfs J. gaf me het compliment 'Ewel, dat is één van de mooiere rokjes die je hebt'!




De week er op startte ik met mijn 3de rokje, een echte mini-rok die ik terugvond in een patroonboek van een medestudente. Hiervoor koos ik opnieuw een ribfluweel stofje, omdat ik toch een rok wou af hebben die ik binnen niet te lange tijd nog kon showen aan mijn collega's. Ze hadden me al meermaals gevraagd of ik eens iets zelfgemaakt wou aandoen naar school, volgens mij begonnen ze te twijfelen of ik echt wel kleren kan naaien :)
De moeilijkheid hier waren de zakjes, de blinde rits en het innaaien van de paspel (die ik dan uiteindelijk vergeten ben), gelukkig kon de juf mij met raad en daad bijstaan en werd het een leuk, draagbaar rokje. Misschien net iets te kort om zo te dragen, maar ideaal met een paar winterpanty's :)



zaterdag 30 januari 2016

Geboortecadeau

Zoals jullie weten is mijn beste vriendin zwanger van haar eerste kindje, ze is uitgerekend voor eind januari, begin februari. Nu ik helemaal gebeten ben door naaien, had ik haar graag een zelfgemaakt cadeau gegeven na de geboorte. De speelmat van Emma & Mona stond al heel lang in mijn 'to-try' lijstje op Pinterest (samen met 4157 andere projecten) en dit leek me wel een geschikt cadeautje, iets voor als het kindje wat ouder is, want alle kleine babyprulletjes kopen de aanstaande ouders meestal toch al zelf. Een speelmat is ook iets waar ze niet onmiddellijk uitgroeien, dus een cadeau van lange adem om het zo te zeggen.

Omdat ik een ongelooflijke schrik heb om dingen te verspillen (en absoluut niets kan wegsmijten), wou ik het deken maken uit stofjes die ik reeds liggen had. Nieuwe stofjes weliswaar, in het verleden eens aangekocht of gekregen (van de mama). Als basis nam ik het stofje die ik in september voor mijn naaizakje kocht, gelukkig had ik toen enkele tientallen centimeters te veel ingeslagen :) Verder nog wat zachte fleece om op te liggen en aan te frummelen en de onderzijde uit dunne donkergrijze fleece (zodat hij er niet te snel vuil uitziet). Nog een stevig lichtblauw katoentje om de trekrand te maken en ik kon beginnen puzzelen. Omdat ik niet voldoende hertjesstof had om een diameter van een meter uit te snijden, combineerde ik deze dus in taartpunten met de gele fleece. Daarvan was het ook nipt om alles er uit te krijgen en wat een geklooi om de randen hiervan te zigzaggen ! Had ik maar eerder geweten dat het niet nodig is bij fleece om de randen echt af te werken alvorens te vernaaien...




Het vereiste wat logisch nadenken naar naadwaardes toe om alle punten mooi aan elkaar te krijgen en moest uiteindelijk wel nog wat 'verbloemen'. De buitenrand maakte ik in 1 geheel omdat ik geen uitstekende touwen en lussen wou aan mijn deken, naar veiligheid van de baby toe. Ook het trektouw is nipt gemeten en geknipt zodat er geen losse onderdelen zijn als de speelmat openligt (nog niet volledig af op de foto).
Achteraf gezien had ik beter een andere stof genomen dan een keperkatoen voor de trekrand, want deze is wel heel stroef om dicht te trekken, ook al maakte ik een tweede opening zodat er langs 2 kanten van de cirkel kon aangesnoerd worden. Hopelijk gaat dit vlotter gaandeweg het deken meer gebruikt wordt !

Het deken was af kort na de kerstvakantie, maar omwille van het verrassingseffect kon ik deze nu pas publiceren, het was wachten tot het kleine sprotje geboren was en ik het cadeau kon afgeven.
Nogmaals dikke proficiat aan de mama en papa !

Als extra maakte ik enkele kleine speeltjes om samen af te geven met het deken, o.a. een knisperdoekje en een lapjeskonijn. Daar nam ik jammergenoeg geen foto van voor ik het afgaf aan de kleine pruts :)

PS: onderstaande foto's kreeg ik later toegestuurd van de mama, als dat geen mooi reclamebeeld is :) Hier zie je ook het knisperdoekje en lapjeskonijn (donkergrijs).